Nuit (I & II)

Budzę się każdego ranka

I jakby wieki minęły od ostatniego pocałunku słońca.

I jakby moja noc Twoich dni, była tylko kaprysem milczenia. 

I jakby tylko księżyc miał mnie w opiece.

Tylko on rozumie wszystkie słowa nie do wypowiedzenia.

Ale jak długo... 

Jak długo gwiazdy na niebie świecą w ten sposób?

Jak długo...

Jak długo jesteś Sanktuarium?

Jak długo... 

Jak długo jestem tu?

* * *

Wola budząc się do życia zamienia krew w płynny ogień.

A teraz pora wstać.

Twoje miejsce jest na Niebiosach.

Nastanie dzień w którym zjednoczę się i z Tobą.

I nic nie będzie Dwoje.

Wszystko stanie się jednością.

Ale teraz czas zrobić krok.

W mój cień

Mój własny cień

Żyję i rosnę.

A dla Ciebie Słońcem się stanę.