Dramat Spadających Gwiazd (Inwokacja)

Życie jest teatrem. Aktorami ludzie.

Nie miej więc wątpliwości.

W tej historii umierają wszyscy i wszystko.

Wraz z Tobą.

Z Tobą, zakładam Maskę.

I umieram.

Gwiazdo Wieczorna.

We mnie wzejdź

I złam oblicze moje.

Rozpuść mnie i oddziel.

Niech Słowo staje się Ciałem.

Nieustającym procesem.

Ogniem Prometejskim

Ciskam w otchłanie.

Otwierając wszechświat jak ranę.

Raz jeszcze zstępuję 

I skraplam się

Na ziemi.

Jestem żywiołem i jestem esencją.

Upadłem by miłować mocniej.

By cierpieć mocniej.

I mocniej cierpienie przetrwać.

Ten Świat to tylko początek.

Życie jest teatrem. Aktorami ludzie.

Więc czas by pękły Maski wasze .

Przylgnięte, toczące rozkładem ciało, kości, duszę.

Bogowie, do których tak gorliwie się modliliście, nie słyszą was.

 Żałośnie przykuci do ziemi - Ugrzęźliście.

Wasze Role w Wielkiej Sztuce Życia miały wam służyć...

A teraz Wy służycie Im !